บทบาทของภาพที่มองเห็นด้วยความกลัว

"ระดับการนำไฟฟ้าของผิวหนังเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสำหรับผู้ที่สามารถเห็นภาพเรื่องราวได้" ศาสตราจารย์เพียร์สันกล่าว “ยิ่งเรื่องราวดำเนินไป ผิวของพวกเขาก็ยิ่งมีปฏิกิริยามากขึ้น "แต่สำหรับผู้ที่มีอาการ aphantasia ระดับการนำไฟฟ้าของผิวหนังค่อนข้างแบนราบ" เพื่อตรวจสอบว่าความแตกต่างของระดับความ กลัว ไม่ได้ทำให้เกิดการตอบสนอง การทดลองซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยใช้ภาพที่น่ากลัวแทนข้อความ เช่น ภาพถ่ายซากศพหรืองูที่มีเขี้ยวของมัน แต่คราวนี้ภาพดังกล่าวทำให้ผิวหนังคลานเท่า ๆ กันในคนทั้งสองกลุ่ม "ผลการวิจัยสองชุดนี้ชี้ให้เห็นว่า aphantasia ไม่ได้เชื่อมโยงกับอารมณ์ที่ลดลงโดยทั่วไป แต่เฉพาะเจาะจงกับผู้เข้าร่วมที่อ่านเรื่องราวที่น่ากลัว" ศ. เพียร์สันกล่าว "การตอบสนองความกลัวทางอารมณ์เกิดขึ้นเมื่อผู้เข้าร่วมเห็นเนื้อหาที่น่ากลัวต่อหน้าพวกเขา