อะดรีนาลีนส่วนใหญ่หลั่งออกมาโดยการกระตุ้นเส้นประสาทที่เชื่อมต่อกับต่อมหมวกไต ซึ่งกระตุ้นการหลั่ง อะดรีนาลีน และทำให้ระดับอะดรีนาลีนในเลือดเพิ่มขึ้น กระบวนการนี้เกิดขึ้นค่อนข้างเร็ว ภายในไม่กี่นาทีหลังจากเกิดเหตุการณ์ตึงเครียด เมื่อสถานการณ์ตึงเครียดสิ้นสุดลง แรงกระตุ้นของเส้นประสาทไปยังต่อมหมวกไตจะลดลง ซึ่งหมายความว่าต่อมหมวกไตจะหยุดผลิตอะดรีนาลีน
ความเครียดยังช่วยกระตุ้นการหลั่งฮอร์โมน adrenocorticotropic จากต่อมใต้สมอง ซึ่งส่งเสริมการผลิตฮอร์โมนคอร์ติซอลสเตียรอยด์จากเยื่อหุ้มสมองของต่อมหมวกไต ฮอร์โมนสเตียรอยด์นี้มีความสำคัญมากกว่าในการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญของร่างกาย (เช่น การเพิ่มระดับกลูโคสในพลาสมา) ภายใต้สภาวะของความเครียดในระยะยาว ต่อเนื่อง (เรื้อรัง) มากกว่าความเครียดเฉียบพลัน การผลิตอะดรีนาลีนมากเกินไปเป็นเรื่องปกติมาก การออกกำลังกายจะเพิ่มระดับอะดรีนาลีนชั่วคราว คนส่วนใหญ่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ตึงเครียดในบางโอกาส ดังนั้นพวกเราส่วนใหญ่จึงคุ้นเคยกับอาการทั่วไปของการปล่อยอะดรีนาลีน เช่น หัวใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตสูง ความวิตกกังวล เหงื่อออกมากเกินไป และใจสั่น อย่างไรก็ตาม นี่เป็นการตอบสนองปกติของร่างกายที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยให้เราตอบสนองต่อสถานการณ์ที่ตึงเครียด เมื่อความเครียดเฉียบพลันสิ้นสุดลง อาการจะหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อการหลั่งอะดรีนาลีนส่วนเกินหยุดลง อย่างไรก็ตาม ในกรณีของความเครียดอย่างต่อเนื่อง คอร์ติซอล อะดรีนาลีน และนอราดรีนาลีนจะยังคงผลิตต่อไป และอาจส่งผลให้ความดันโลหิตสูง ปวดศีรษะ และน้ำหนักขึ้น
โพสต์โดย : JO
